Patronem tego bloga jest święty Jan Paweł II...
Proszę wpisywać intencje na stronie " Modlitwa wstawiennicza" lub klikając z prawej strony w obrazek...wszystkich również proszę o modlitwę za mnie i we wpisanych prośbach...
miłe będzie dla mnie również pozostawienie śladu Waszego pobytu tutaj w komentarzach...ubogacajmy się wzajemnie......sobota 9 kwietnia 2011 roku...
Z pozdrowieniem Chrystusowym - Teresa
Święty Jan Paweł II...
"Proszę was: - abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało, - abyście od Niego nigdy nie odstąpili, - abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On "wyzwala" człowieka, - abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest "największa", która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu" (frag. homilii na krakowskich Błoniach, 1979 r.).
poniedziałek, 21 października 2019
21 października 2019 - wspomnienie dowolne św. Kaspera del Bufalo, prezbiter ...
urodził się 6 stycznia 1786 r. w Rzymie. W 1788 r. został uzdrowiony z
choroby oczu za wstawiennictwem św. Franciszka Ksawerego. Od
najmłodszych lat często przebywał w kościele, a zapał, z jakim poznawał
prawdy wiary sprawił, że zyskał przydomek "małego apostoła Rzymu". Gdy
miał dziewiętnaście lat, został przełożonym nowej szkoły katechetycznej
przy Santa Maria del Pianto. Często przemawiał w kościołach i na placach
Rzymu, mówił jasnym i prostym językiem. Dnia 31 lipca 1808 r. otrzymał
święcenia kapłańskie w kościele Misjonarzy św. Wincentego a Paulo w
Montecitorio i został mianowany kanonikiem przy bazylice San Marco.
Zajmował się wiernymi w ubogich dzielnicach miasta. Gdy Napoleon zajął
Rzym i deportował papieża, a od kapłanów zażądał złożenia przysięgi na
wierność sobie, Kasper, kierując się wiernością Ojcu Świętemu, 13
czerwca 1810 r. odmówił złożenia przysięgi. Został za to zesłany do
Piacenzy, a później do Bolonii. 13 września 1812 r. został uwięziony w
San Giovanni in Monte, w Bolonii, za powtórne odmówienie złożenia
przysięgi na wierność Napoleonowi. 12 stycznia 1813 r. przewieziono go
do więzienia w Imoli. Gdy 16 maja 1813 r. po raz trzeci odmówił złożenia
przysięgi, został przewieziony do fortecy w Lugo, a 10 grudnia skazano
go na wyjazd na Korsykę. W lutym 1814 r., po czterech latach wygnania i
niewoli, Kasper wrócił do Rzymu. Chciał wstąpić do jezuitów, ale jego
spowiednik i przewodnik duchowy poradził mu, by założył własny zakon.
Ponieważ chciał przybliżyć wiernym tajemnicę Krwi Chrystusa, założył,
wraz z trzema towarzyszami, Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa. W
1834 r. pomógł św. Marii de Mattias założyć Zgromadzenie Sióstr
Adoratorek Krwi Chrystusa. W dwa lata później był już tak wyczerpany, że
musiał zmniejszyć swoją aktywność. Jednak gdy w grudniu 1837 r.
dowiedział się, że w Rzymie wybuchła epidemia cholery, pośpieszył do
miasta, by nieść posługę kapłańską wśród umierających na ulicach.
Wygłaszał dla nich ostatnie nauki rekolekcyjne. Gdy sam zachorował, 27
grudnia 1837 r.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz