Święty Grzegorz (540-604) u rozkwitu swojej kariery urzędniczej postanowił porzucić zaszczyty i podjąć życie mnisze, swoje posiadłości zamieniając na klasztory. Surowe życie i medytacja nad słowem Bożym stały się, jak się później okazało, przygotowaniem do wielkiej misji odpowiedzialności za cały Kościół. Będąc papieżem, w burzliwych czasach Grzegorz niósł w świat nadzieję płynącą z Ewangelii. Reformował struktury Kościoła, napisał księgę "Reguły pasterskiej" ze wskazaniami dla kapłanów, wysłał misjonarzy do Anglii. Potomni nadali mu przydomek "Wielki", a jego przyjaciel, św. Leander, pisał o nim, że "przewyższył świętością Antoniego, wymową - Cypriana, a mądrością - Augustyna".
Ks. Jarosław Januszewski, "Oremus" wrzesień 2007, s. 13
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz