Apostołowie Piotr i Paweł są filarami, na których Chrystus zbudował
Kościół. Piotr jest "Opoką" i pierwszym wśród uczniów. Paweł, choć nie
należał do grona Dwunastu, to jednak został wybrany przez Pana, aby
zanieść Ewangelię poganom. Piotr - mimo ludzkiej słabości - przez całe
życie, aż do męczeńskiej śmierci, potwierdzał wyznanie złożone pod
Cezareą Filipową: "Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego". Paweł, świadom
łaski, jakiej doświadczył od zmartwychwstałego Pana, pragnął, aby przez
niego "dopełniło się głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody je
posłyszały". Dziękujemy dzisiaj Bogu za tych Bożych "szaleńców", którzy
bez wahania oddali życie za Chrystusa i dzięki którym także my w Niego
wierzymy.
Jakub Kruczek OP, "Oremus" czerwiec 2008, s. 124
Patronem tego bloga jest święty Jan Paweł II...
Proszę wpisywać intencje na stronie " Modlitwa wstawiennicza" lub klikając z prawej strony w obrazek...wszystkich również proszę o modlitwę za mnie i we wpisanych prośbach...
miłe będzie dla mnie również pozostawienie śladu Waszego pobytu tutaj w komentarzach...ubogacajmy się wzajemnie......sobota 9 kwietnia 2011 roku...
Z pozdrowieniem Chrystusowym - Teresa
Święty Jan Paweł II...
"Proszę was: - abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało, - abyście od Niego nigdy nie odstąpili, - abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On "wyzwala" człowieka, - abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest "największa", która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu" (frag. homilii na krakowskich Błoniach, 1979 r.).
środa, 29 czerwca 2016
piątek, 24 czerwca 2016
24 CZERWCA 2016 Piątek Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela
Każda rodzina cieszy się z narodzin dziecka, które jest owocem
miłości rodziców i darem Boga. Z każdym dzieckiem są związane plany
i marzenia, że wyrośnie na wspaniałego człowieka i będzie dumą rodziny.
Jan Chrzciciel nie przychodzi na świat, aby zrealizować rodzinne
ambicje. On przychodzi, aby przygotować ludzkie serca na przyjęcie
Mesjasza i zaświadczyć, że Jezus z Nazaretu jest Zbawicielem świata.
Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 100-101
Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 100-101
czwartek, 16 czerwca 2016
17 CZERWCA 2016 Piątek Wspomnienie św. brata Alberta Chmielowskiego, zakonnika
Albert był człowiekiem rozmodlonym, pokutnikiem. Odznaczał się heroiczną
miłością bliźniego, dzieląc los z najuboższymi i pragnąc przywrócić im
godność. Pomimo swego kalectwa wiele podróżował, zakładał nowe
przytuliska, sierocińce dla dzieci i młodzieży, domy dla starców i
nieuleczalnie chorych oraz tzw. kuchnie ludowe. Za jego życia powstało
21 takich domów, gdzie potrzebujący otaczani byli opieką 40 braci i 120
sióstr. Przykładem swego życia Brat Albert uczył współbraci i
współsiostry, że trzeba być "dobrym jak chleb". Zalecał też
przestrzeganie krańcowego ubóstwa, które od wielu lat było również jego
udziałem.
Zmarł w opinii świętości, wyniszczony ciężką chorobą i trudami życia w przytułku, który założył dla mężczyzn, 25 grudnia 1916 r. w Krakowie. Pogrzeb na Cmentarzu Rakowickim 28 grudnia 1916 roku stał się pierwszym wyrazem czci powszechnie mu oddawanej. Św. Jan Paweł II beatyfikował go 22 czerwca 1983 r. na Błoniach krakowskich, a kanonizował 12 listopada 1989 r. w Watykanie. Jest patronem zakonów albertynek i albertynów, a w Polsce także artystów plastyków.
Zmarł w opinii świętości, wyniszczony ciężką chorobą i trudami życia w przytułku, który założył dla mężczyzn, 25 grudnia 1916 r. w Krakowie. Pogrzeb na Cmentarzu Rakowickim 28 grudnia 1916 roku stał się pierwszym wyrazem czci powszechnie mu oddawanej. Św. Jan Paweł II beatyfikował go 22 czerwca 1983 r. na Błoniach krakowskich, a kanonizował 12 listopada 1989 r. w Watykanie. Jest patronem zakonów albertynek i albertynów, a w Polsce także artystów plastyków.
wtorek, 14 czerwca 2016
15 CZERWCA 2016 Środa Wspomnienie bł. Jolanty, zakonnicy
Szukamy akceptacji i uznania, chcemy się podobać ludziom, ale jeszcze
ważniejsze jest, abyśmy podobali się Bogu. Wśród ludzi możemy uchodzić
za pobożnych i miłosiernych. Nasze usta mogą być wypełnione modlitwą,
a ręce dobrymi uczynkami. Pan Bóg patrzy jednak na serce, a nie na usta
i ręce. Jeśli praktyki pobożne: modlitwa, post, jałmużna, mają mieć
sens, to muszą przemieniać nasze serce, tak aby stawało się bardziej
wrażliwe i współczujące, łagodne i delikatne. W ten sposób stanie się
mieszkaniem dla Boga.
o. Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 71-72
o. Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 71-72
poniedziałek, 13 czerwca 2016
14 CZERWCA 2016 Wtorek Wspomnienie bł. Michała Kozala, biskupa i męczennika
Każde słowo Mszy świętej ma swoją szczególną moc i jest ziarnem,
które może przynieść plon. Za chwilę w kolekcie poprosimy Ojca w niebie,
aby nasza wola i czyny były poddane Jego nakazom. Pomyślmy, jak piękne
byłoby ludzkie życie, gdyby rzeczywiście tak było: gdybyśmy chcieli
tego, czego On chce, robili to, co On by robił, gdyby był na naszym
miejscu. Niech ta Eucharystia, w której bierzemy udział, oczyści nas
i oświeci, a przede wszystkim prawdziwie zjednoczy nas z Bogiem. To
zjednoczenie nie polega na nadzwyczajnych przeżyciach mistycznych, lecz
jak najgłębszym zestrojeniu naszej woli i naszych uczynków z wolą Boga.
ks. Adam Rybicki, „Oremus” czerwiec 2006, s. 98
ks. Adam Rybicki, „Oremus” czerwiec 2006, s. 98
13 CZERWCA 2016 Poniedziałek Wspomnienie św. Antoniego z Padwy, prezbitera i doktora Kościoła
W Mszy świętej Jezus przygarnia nas do siebie z miłością, ale stawia
nam też wysokie wymagania – usłyszymy dziś wezwanie do nadstawiania
drugiego policzka temu, kto nas uderzy. Jest to nauka trudna do
przyjęcia, przekraczająca ludzkie rozumienie. Sama Eucharystia – Bóg
karmiący nas swoim Ciałem i Krwią pod postaciami chleba i wina – jeszcze
bardziej zdaje się przeczyć ludzkiej logice. Otwórzmy nasze serca, aby
przyjąć wszystko, co Pan dzisiaj chce nam dać, także to, co choć nas
przerasta, jednak dla Niego jest możliwe: obecność Jezusa w Chlebie
eucharystycznym i Jego miłość, uzdalniającą nas do miłowania
nieprzyjaciół. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.
ks. Adam Rybicki, „Oremus” czerwiec 2006, s. 93
ks. Adam Rybicki, „Oremus” czerwiec 2006, s. 93
sobota, 11 czerwca 2016
11 CZERWCA 2016 Sobota Wspomnienie św. Barnaby Apostoła
Wspominamy dzisiaj św. Barnabę, Apostoła i towarzysza wypraw
misyjnych św. Pawła. Barnaba przypomina nam o nakazie misyjnym
Chrystusa: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”. Każdy człowiek
ochrzczony zobowiązany jest do dawania świadectwa. Słowem i przykładem
własnego życia mamy głosić Chrystusa. Wiara rośnie w nas wtedy, gdy się
nią dzielimy. Czasami od apostolstwa powstrzymuje nas małoduszność,
wydaje nam się, że nie potrafimy głosić Ewangelii. Lecz Pan nie
pozostawił Apostołów samych, zapewnił ich: „Ja jestem z wami przez
wszystkie dni, aż do skończenia świata”. On także dzisiaj jest z nami,
dlatego nie bójmy się iść i głosić.
Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 45
Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 45
czwartek, 9 czerwca 2016
Piątek, 10 czerwca 2016 Wspomnienie bł. Bogumiła, biskupa
Bł. Bogumił (1116-1182) po ukończonym seminarium i studiach w Paryżu
początkowo był proboszczem w ufundowanym przez siebie kościele i parafii
w Dobrowie, potem jednocześnie pełnił funkcję proboszcza i dziekana
metropolitalnego w Gnieźnie, następnie wstąpił do zakonu benedyktynów w
Mogilnie i jako opat tego zakonu przyjął godność Arcybiskupa
Gnieźnieńskiego w 1167 r. Po trzech latach jednak rezygnuje ze
stanowiska i powraca do rodzinnego Dobrowa zakładając pustelnię w
rozlewiskach Warty, w której wiedzie żywot według reguły kamedulskiej.
Kronikarz Wincenty Kadłubek napisał o nim, że jest to "mąż pełen cnót i
wiedzy (.), wyróżniający się dobrymi obyczajami, pełen szlachetności
umysłu". Miał dar jednania ludzi ze sobą, dlatego też powierzono mu
delikatną misję doprowadzenia do zgody zwaśnionych książąt Kazimierza
Sprawiedliwego i Mieszka Starego. I my za jego przykładem, pociągnięci
słowami dzisiejszej Ewangelii wzywającymi do pojednania, nie ociągajmy
się, by przebaczyć z serca swoim bliźnim.
Justyna Nowicka, "Oremus" czerwiec 2004, s. 42
Justyna Nowicka, "Oremus" czerwiec 2004, s. 42
wtorek, 7 czerwca 2016
8 CZERWCA 2016 Wtorek Wspomnienie św. Jadwigi, królowej
Poświęcenie św. królowej Jadwigi (1374-1399), rezygnującej
z osobistego szczęścia dla dobra dwóch bliskich sobie narodów, jest dla
nas natchnieniem po dziś dzień. Żadne dobro, nawet to najbardziej
ukryte, nie ulega zmarnowaniu. Złączone z ofiarą Jezusa, staje się
światłem oświecającym ludzi i świadectwem dobroci Ojca, który jest
w niebie.
Mira Majdan, „Oremus” czerwiec 2004, s. 33
Mira Majdan, „Oremus” czerwiec 2004, s. 33
Subskrybuj:
Posty (Atom)