Maryja przyszła na świat tak jak każdy z nas. Zapewnie bawiła się
w dzieciństwie ze swoimi rówieśnikami. W Jej życiu było wiele chwil tak
radosnych, jak i smutnych. Tym, co ją wyróżnia spośród wszystkich ludzi,
jest Jej niepokalane poczęcie oraz powołanie przez Boga na Matkę
Zbawiciela. Przez swoją bezgraniczną i pokorną wiarę Maryja przywraca
nam, grzesznikom, nadzieję na to, że Stwórca szczególnie ukochał
człowieka i wraz z nim chce przemieniać świat.
Michał Piotr Gniadek, „Oremus” wrzesień 2008, s. 34
Patronem tego bloga jest święty Jan Paweł II...
Proszę wpisywać intencje na stronie " Modlitwa wstawiennicza" lub klikając z prawej strony w obrazek...wszystkich również proszę o modlitwę za mnie i we wpisanych prośbach...
miłe będzie dla mnie również pozostawienie śladu Waszego pobytu tutaj w komentarzach...ubogacajmy się wzajemnie......sobota 9 kwietnia 2011 roku...
Z pozdrowieniem Chrystusowym - Teresa
Święty Jan Paweł II...
"Proszę was: - abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało, - abyście od Niego nigdy nie odstąpili, - abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On "wyzwala" człowieka, - abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest "największa", która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu" (frag. homilii na krakowskich Błoniach, 1979 r.).
środa, 7 września 2016
wtorek, 5 lipca 2016
6 LIPCA 2016 Środa Wspomnienie bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, dziewicy
Dzisiejsza patronka, bł. Maria Teresa Ledóchowska (1863-1922),
pragnęła, aby poznanie Boga i Jego miłosierdzia stało się udziałem
mieszkańców Afryki. Poznawszy problemy misyjne tego kontynentu,
porzuciła życie na cesarskim dworze, a swój talent pisarski wykorzystała
dla wsparcia misji afrykańskich. Zachęcona przez swojego stryja,
kardynała Ledóchowskiego, poświęciła się nowemu dziełu i zainaugurowała
pismo misyjne „Echo z Afryki”; założyła też instytut zakonny – Sodalicję
św. Piotra Klawera. Pomagała wszystkim misjonarzom, niezależnie od
rasy, narodowości czy zgromadzenia. Dzięki jej ofiarnej pracy wzrosło
zainteresowanie Afryką. Nazywana przez jej współczesnych „Matką Czarnej
Afryki”, została patronką dzieł misyjnych.
Joanna Woroniecka-Gucza, „Oremus” lipiec 2007, s. 30
Joanna Woroniecka-Gucza, „Oremus” lipiec 2007, s. 30
środa, 29 czerwca 2016
Środa, 29 czerwca 2016 Uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła
Apostołowie Piotr i Paweł są filarami, na których Chrystus zbudował
Kościół. Piotr jest "Opoką" i pierwszym wśród uczniów. Paweł, choć nie
należał do grona Dwunastu, to jednak został wybrany przez Pana, aby
zanieść Ewangelię poganom. Piotr - mimo ludzkiej słabości - przez całe
życie, aż do męczeńskiej śmierci, potwierdzał wyznanie złożone pod
Cezareą Filipową: "Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego". Paweł, świadom
łaski, jakiej doświadczył od zmartwychwstałego Pana, pragnął, aby przez
niego "dopełniło się głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody je
posłyszały". Dziękujemy dzisiaj Bogu za tych Bożych "szaleńców", którzy
bez wahania oddali życie za Chrystusa i dzięki którym także my w Niego
wierzymy.
Jakub Kruczek OP, "Oremus" czerwiec 2008, s. 124
Jakub Kruczek OP, "Oremus" czerwiec 2008, s. 124
piątek, 24 czerwca 2016
24 CZERWCA 2016 Piątek Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela
Każda rodzina cieszy się z narodzin dziecka, które jest owocem
miłości rodziców i darem Boga. Z każdym dzieckiem są związane plany
i marzenia, że wyrośnie na wspaniałego człowieka i będzie dumą rodziny.
Jan Chrzciciel nie przychodzi na świat, aby zrealizować rodzinne
ambicje. On przychodzi, aby przygotować ludzkie serca na przyjęcie
Mesjasza i zaświadczyć, że Jezus z Nazaretu jest Zbawicielem świata.
Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 100-101
Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 100-101
czwartek, 16 czerwca 2016
17 CZERWCA 2016 Piątek Wspomnienie św. brata Alberta Chmielowskiego, zakonnika
Albert był człowiekiem rozmodlonym, pokutnikiem. Odznaczał się heroiczną
miłością bliźniego, dzieląc los z najuboższymi i pragnąc przywrócić im
godność. Pomimo swego kalectwa wiele podróżował, zakładał nowe
przytuliska, sierocińce dla dzieci i młodzieży, domy dla starców i
nieuleczalnie chorych oraz tzw. kuchnie ludowe. Za jego życia powstało
21 takich domów, gdzie potrzebujący otaczani byli opieką 40 braci i 120
sióstr. Przykładem swego życia Brat Albert uczył współbraci i
współsiostry, że trzeba być "dobrym jak chleb". Zalecał też
przestrzeganie krańcowego ubóstwa, które od wielu lat było również jego
udziałem.
Zmarł w opinii świętości, wyniszczony ciężką chorobą i trudami życia w przytułku, który założył dla mężczyzn, 25 grudnia 1916 r. w Krakowie. Pogrzeb na Cmentarzu Rakowickim 28 grudnia 1916 roku stał się pierwszym wyrazem czci powszechnie mu oddawanej. Św. Jan Paweł II beatyfikował go 22 czerwca 1983 r. na Błoniach krakowskich, a kanonizował 12 listopada 1989 r. w Watykanie. Jest patronem zakonów albertynek i albertynów, a w Polsce także artystów plastyków.
Zmarł w opinii świętości, wyniszczony ciężką chorobą i trudami życia w przytułku, który założył dla mężczyzn, 25 grudnia 1916 r. w Krakowie. Pogrzeb na Cmentarzu Rakowickim 28 grudnia 1916 roku stał się pierwszym wyrazem czci powszechnie mu oddawanej. Św. Jan Paweł II beatyfikował go 22 czerwca 1983 r. na Błoniach krakowskich, a kanonizował 12 listopada 1989 r. w Watykanie. Jest patronem zakonów albertynek i albertynów, a w Polsce także artystów plastyków.
wtorek, 14 czerwca 2016
15 CZERWCA 2016 Środa Wspomnienie bł. Jolanty, zakonnicy
Szukamy akceptacji i uznania, chcemy się podobać ludziom, ale jeszcze
ważniejsze jest, abyśmy podobali się Bogu. Wśród ludzi możemy uchodzić
za pobożnych i miłosiernych. Nasze usta mogą być wypełnione modlitwą,
a ręce dobrymi uczynkami. Pan Bóg patrzy jednak na serce, a nie na usta
i ręce. Jeśli praktyki pobożne: modlitwa, post, jałmużna, mają mieć
sens, to muszą przemieniać nasze serce, tak aby stawało się bardziej
wrażliwe i współczujące, łagodne i delikatne. W ten sposób stanie się
mieszkaniem dla Boga.
o. Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 71-72
o. Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 71-72
poniedziałek, 13 czerwca 2016
14 CZERWCA 2016 Wtorek Wspomnienie bł. Michała Kozala, biskupa i męczennika
Każde słowo Mszy świętej ma swoją szczególną moc i jest ziarnem,
które może przynieść plon. Za chwilę w kolekcie poprosimy Ojca w niebie,
aby nasza wola i czyny były poddane Jego nakazom. Pomyślmy, jak piękne
byłoby ludzkie życie, gdyby rzeczywiście tak było: gdybyśmy chcieli
tego, czego On chce, robili to, co On by robił, gdyby był na naszym
miejscu. Niech ta Eucharystia, w której bierzemy udział, oczyści nas
i oświeci, a przede wszystkim prawdziwie zjednoczy nas z Bogiem. To
zjednoczenie nie polega na nadzwyczajnych przeżyciach mistycznych, lecz
jak najgłębszym zestrojeniu naszej woli i naszych uczynków z wolą Boga.
ks. Adam Rybicki, „Oremus” czerwiec 2006, s. 98
ks. Adam Rybicki, „Oremus” czerwiec 2006, s. 98
13 CZERWCA 2016 Poniedziałek Wspomnienie św. Antoniego z Padwy, prezbitera i doktora Kościoła
W Mszy świętej Jezus przygarnia nas do siebie z miłością, ale stawia
nam też wysokie wymagania – usłyszymy dziś wezwanie do nadstawiania
drugiego policzka temu, kto nas uderzy. Jest to nauka trudna do
przyjęcia, przekraczająca ludzkie rozumienie. Sama Eucharystia – Bóg
karmiący nas swoim Ciałem i Krwią pod postaciami chleba i wina – jeszcze
bardziej zdaje się przeczyć ludzkiej logice. Otwórzmy nasze serca, aby
przyjąć wszystko, co Pan dzisiaj chce nam dać, także to, co choć nas
przerasta, jednak dla Niego jest możliwe: obecność Jezusa w Chlebie
eucharystycznym i Jego miłość, uzdalniającą nas do miłowania
nieprzyjaciół. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.
ks. Adam Rybicki, „Oremus” czerwiec 2006, s. 93
ks. Adam Rybicki, „Oremus” czerwiec 2006, s. 93
sobota, 11 czerwca 2016
11 CZERWCA 2016 Sobota Wspomnienie św. Barnaby Apostoła
Wspominamy dzisiaj św. Barnabę, Apostoła i towarzysza wypraw
misyjnych św. Pawła. Barnaba przypomina nam o nakazie misyjnym
Chrystusa: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”. Każdy człowiek
ochrzczony zobowiązany jest do dawania świadectwa. Słowem i przykładem
własnego życia mamy głosić Chrystusa. Wiara rośnie w nas wtedy, gdy się
nią dzielimy. Czasami od apostolstwa powstrzymuje nas małoduszność,
wydaje nam się, że nie potrafimy głosić Ewangelii. Lecz Pan nie
pozostawił Apostołów samych, zapewnił ich: „Ja jestem z wami przez
wszystkie dni, aż do skończenia świata”. On także dzisiaj jest z nami,
dlatego nie bójmy się iść i głosić.
Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 45
Jakub Kruczek OP, „Oremus” czerwiec 2008, s. 45
czwartek, 9 czerwca 2016
Piątek, 10 czerwca 2016 Wspomnienie bł. Bogumiła, biskupa
Bł. Bogumił (1116-1182) po ukończonym seminarium i studiach w Paryżu
początkowo był proboszczem w ufundowanym przez siebie kościele i parafii
w Dobrowie, potem jednocześnie pełnił funkcję proboszcza i dziekana
metropolitalnego w Gnieźnie, następnie wstąpił do zakonu benedyktynów w
Mogilnie i jako opat tego zakonu przyjął godność Arcybiskupa
Gnieźnieńskiego w 1167 r. Po trzech latach jednak rezygnuje ze
stanowiska i powraca do rodzinnego Dobrowa zakładając pustelnię w
rozlewiskach Warty, w której wiedzie żywot według reguły kamedulskiej.
Kronikarz Wincenty Kadłubek napisał o nim, że jest to "mąż pełen cnót i
wiedzy (.), wyróżniający się dobrymi obyczajami, pełen szlachetności
umysłu". Miał dar jednania ludzi ze sobą, dlatego też powierzono mu
delikatną misję doprowadzenia do zgody zwaśnionych książąt Kazimierza
Sprawiedliwego i Mieszka Starego. I my za jego przykładem, pociągnięci
słowami dzisiejszej Ewangelii wzywającymi do pojednania, nie ociągajmy
się, by przebaczyć z serca swoim bliźnim.
Justyna Nowicka, "Oremus" czerwiec 2004, s. 42
Justyna Nowicka, "Oremus" czerwiec 2004, s. 42
wtorek, 7 czerwca 2016
8 CZERWCA 2016 Wtorek Wspomnienie św. Jadwigi, królowej
Poświęcenie św. królowej Jadwigi (1374-1399), rezygnującej
z osobistego szczęścia dla dobra dwóch bliskich sobie narodów, jest dla
nas natchnieniem po dziś dzień. Żadne dobro, nawet to najbardziej
ukryte, nie ulega zmarnowaniu. Złączone z ofiarą Jezusa, staje się
światłem oświecającym ludzi i świadectwem dobroci Ojca, który jest
w niebie.
Mira Majdan, „Oremus” czerwiec 2004, s. 33
Mira Majdan, „Oremus” czerwiec 2004, s. 33
piątek, 18 marca 2016
Sobota, 19 marca 2016 Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny
Był młodym mężczyzną i miał cudowną narzeczoną, z którą związał swe życiowe plany, pomysły na to, jak być szczęśliwym. I nagle to wszystko się zawaliło - co gorsza, okazało się, że sprawcą tego był Bóg! Józef, który - w przeciwieństwie do Maryi - nie był niepokalanie poczęty, musiał stoczyć wewnętrzną walkę, by podjąć decyzję wiary i zaufać Bogu, który w tym momencie wydawał się jego przeciwnikiem. Wiara pozwoliła mu jednak zobaczyć, że Bóg nie tylko spełnia swe obietnice, ale jednocześnie ludzkie pragnienia, i to w sposób przekraczający naszą wyobraźnię.
O. Przemysław Ciesielski OP & Łukasz Kubiak OP, "Oremus" Wielki Post i Triduum Paschalne 2004, s. 95
czwartek, 3 marca 2016
Piątek, 4 marca 2016 Święto św. Kazimierza Królewicza
Miłość ku Chrystusowi była powodem, dla którego św. Kazimierz, syn króla Kazimierza Jagiellończyka, wspomagał biednych i cierpiących. W podejmowanych działaniach odznaczał się zdecydowaniem. Dał przykład duchowego ubóstwa i łagodności. Nad dobra doczesne, które dawało mu jego urodzenie, przedkładał wartości wieczne. Na tym polegało jego "oczekiwanie na przyjście Pana". Ponieważ był sługą najuboższych, Pan zaprosił go do udziału w wiecznej uczcie i sam "zaczął mu usługiwać". Uczmy się od św. Kazimierza, jak w każdej chwili wybierać Chrystusa.
O. Przemysław Ciesielski OP & Łukasz Kubiak OP, "Oremus" Wielki Post i Triduum Paschalne 2004, s. 34
O. Przemysław Ciesielski OP & Łukasz Kubiak OP, "Oremus" Wielki Post i Triduum Paschalne 2004, s. 34
poniedziałek, 1 lutego 2016
Wtorek, 2 lutego 2016 Święto Ofiarowania Pańskiego
Ludzie w podeszłym wieku, Symeon i Anna, umieli rozpoznać tajemnicę, która dla wielu miała pozostać niedostrzegalna jeszcze przez długi czas... Zanurzenie w modlitwie i kontemplacji otworzyło ich oczy na niepojęty dar Boga, wcielonego w życie Dziecka, które rodzice wnosili do świątyni. Te dwa wymiary radosnego daru i kontemplacji wyznaczają sens życia zakonnego, któremu Kościół poświęca serdeczną modlitwę dzisiejszego dnia.
ks. Jan Konarski, "Oremus" luty 2004, s. 9
ks. Jan Konarski, "Oremus" luty 2004, s. 9
środa, 27 stycznia 2016
Czwartek, 28 stycznia 2016 Wspomnienie św. Tomasza z Akwinu, prezbitera i doktora Kościoła
Wspominany dziś św. Tomasz z Akwinu (ok. 1225-1274) w niezwykłym stopniu otworzył się na słowo Boskiego Siewcy. Ten stokrotny owoc, który możemy podziwiać w jego teologii, filozofii i poezji uświadamia nam, jak cudownych dzieł może dokonać Bóg w słabej ludzkiej naturze. Św. Tomasz był świętym, który potrafił odnaleźć nasiona prawdy tam gdzie inni nawet nie zamierzali ich szukać...
o. Cezary Binkiewicz OP, "Oremus" styczeń 2004, s. 111
o. Cezary Binkiewicz OP, "Oremus" styczeń 2004, s. 111
poniedziałek, 25 stycznia 2016
Poniedziałek, 25 stycznia 2016 Święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła
Nie ma takiego grzechu, którego by przed nami jakiś święty nie popełnił. Ilustracją tego stwierdzenia może być życie św. Pawła. Niestrudzony Apostoł, nauczyciel, męczennik miał przecież na sumieniu krzywdę i krew wielu chrześcijan. Historia jego nawrócenia pomaga nam uwierzyć, że miłosierdzie Boże jest naprawdę dla wszystkich. I to nie tylko w tym sensie, że kiedyś, po śmierci, dostaniemy się jakoś do nieba, ale że już teraz, niezależnie od naszej przeszłości, Bóg może przemienić nasze życie tak, by stało się głoszeniem Jego chwały.
Mira Majdan & Agnieszka Wędrychowska, "Oremus" styczeń 2000, s. 102
sobota, 9 stycznia 2016
Niedziela, 10 stycznia 2016 Niedziela Chrztu Pańskiego
"Przyznajcie Panu, synowie Boży, przyznajcie Panu chwalę Jego imienia" (Ps 29, 1-2)
Św. Piotr, naoczny świadek chrztu Jezusa, w swoim przemówieniu do Korneliusza ukazał to zdarzenie jako początek apostolskiego życia Pana. "Wiecie, co się działo... po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą... przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła" (Dz 10, 37-38). Słowa Piotra są echem słów Izajasza i Ewangelii.
Wszystkie teksty ukazują Jezusa jako napełnionego, "namaszczonego" Duchem Świętym. Jak Jego życie ziemskie rozpoczęło się za sprawą Ducha Świętego, tak samo i życie apostolskie rozpoczyna się przy szczególnym udziale tegoż Ducha. Duch Święty opanował Go całkowicie i prowadził w wypełnianiu Jego posłannictwa.
Św. Piotr, naoczny świadek chrztu Jezusa, w swoim przemówieniu do Korneliusza ukazał to zdarzenie jako początek apostolskiego życia Pana. "Wiecie, co się działo... po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą... przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła" (Dz 10, 37-38). Słowa Piotra są echem słów Izajasza i Ewangelii.
Wszystkie teksty ukazują Jezusa jako napełnionego, "namaszczonego" Duchem Świętym. Jak Jego życie ziemskie rozpoczęło się za sprawą Ducha Świętego, tak samo i życie apostolskie rozpoczyna się przy szczególnym udziale tegoż Ducha. Duch Święty opanował Go całkowicie i prowadził w wypełnianiu Jego posłannictwa.
wtorek, 5 stycznia 2016
Środa, 6 stycznia 2016 Uroczystość Objawienia Pańskiego
Mędrcy? Magowie? Królowie? Spór o ich istnienie i liczbę - to detale. Istotą jest pytanie o odwagę: Czy stać nas na to, by tak jak oni pragnąć widzieć szerzej i wyruszyć w drogę? A może jesteśmy jak Herod skoncentrowani na sobie i nie dostrzegamy dziejących się obok ważnych spraw, które wydają się nam zbyt małe i liche, by stać się przedmiotem naszego zainteresowania? No chyba że zagrażają tak ciężko wypracowanemu przez nas obrazowi świata... Bóg objawia się tym, którzy mają w sobie pasję poszukiwania Go, którzy potrafią zostawić siebie i być darem dla innych.
O. Cezary Binkiewicz OP, "Oremus" styczeń 2004, s. 24-25
O. Cezary Binkiewicz OP, "Oremus" styczeń 2004, s. 24-25
sobota, 2 stycznia 2016
Sobota, 2 stycznia 2016 Wspomnienie św. Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu, biskupów i doktorów Kościoła
Jeśli dziś słowa św. Jana: "Każdy, kto nie uznaje Syna, nie ma też i Ojca, kto zaś uznaje Syna, ten ma i Ojca", nie budzą w nas zgorszenia i bezradnego zdziwienia, to między innymi dzięki teologii dwóch wielkich doktorów Kościoła z Kapadocji - Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu (IV w.). Jest ironią losu, że właśnie na ziemiach, na których kształtował się dogmat o Trójcy Świętej, Syn nie jest uznawany za jedno z Ojcem. Jak wielkiej potrzeba miłości i wiary, aby na głos Boga objawiającego prawdę o sobie otworzyło się serce człowieka - moje, mojej siostry i brata w każdym zakątku ziemi!
O. Cezary Binkiewicz OP, "Oremus" styczeń 2004, s. 8
O. Cezary Binkiewicz OP, "Oremus" styczeń 2004, s. 8
Subskrybuj:
Posty (Atom)