Św. Andrzej Bobola (1591-1657) był jezuitą, przełożonym w licznych
domach, dyrektorem kolegium, i wreszcie kaznodzieją ludowym na Polesiu
(Białoruś), gdzie pracował wśród ludności katolickiej i prawosławnej.
Splot okoliczności: sytuacji politycznej, uprzedzeń antypolskich i
antykatolickich, doprowadził do jego męczeńskiej śmierci w Janowie.
Został kanonizowany w 1938 roku. Jego śmierć pozostaje dla nas bolesnym
wołaniem o jedność Kościoła. Warto dziś zadać sobie pytanie, jak tę
jedność rozumiemy i czy naprawdę nam na niej zależy? Będzie ona możliwa
tylko wtedy, gdy wrócimy do Chrystusa, gdy nasze życie będzie
świadectwem szukania Jego samego i życia Jego nauką. To jest największa
przeszkoda na drodze do jedności: nie teologia, nie pamięć historyczna,
nie stereotypy i uprzedzenia, ale nasza niewierność Ewangelii.
Andrzej Kuśmierski OP, "Oremus" kwiecień/maj 2007, s. 157
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz