Miłość...

Jest we mnie zamknięty płacz

który co jakiś czas

puka do mych oczu

jest we mnie zamknięty krzyk

który jak we śnie

nie ma głosu

poprzez zaciśnięte usta

są we mnie rany nie zagojone

blizny czerwone od bólu

ogień palący trzewia

zamknięte przestrzenie pragnień

i serce nierówno bijące

i pełna zadziwienia pytam

jakim sposobem ja jeszcze żyję

i pełna zdumienia uśmiecham się

do miłości wokół mnie...

============================
+ fragment mojej grafiki z książki Małgorzaty Kapicy " Siedem naszych win powszednich"
+ wiersz jest mój