Święta Jadwiga Śląska (1174-1243) była sprawiedliwą i mądrą władczynią,
otaczającą macierzyńską troską swych poddanych i wspierającą męża,
księcia Henryka Brodatego, w sprawowaniu rządów. Osobiście
przewodniczyła sądom, chroniła kmieci przed obciążaniem ich zbyt
wysokimi opłatami, wspierała ubogich, dla chorych założyła szpitalik.
Wraz z mężem ufundowała klasztor cysterski w Trzebnicy, do którego się
przeprowadziła po jego śmierci. Życie nie szczędziło jej cierpień:
przeżyła śmierć czworga swoich dzieci, dostanie się Henryka do niewoli
oraz była świadkiem wielu innych bolesnych wydarzeń w swojej rodzinie.
Ostatnie lata życia spędziła w klasztorze cysterek w Trzebnicy, gdzie
prowadziła bardzo surowe życie, wypełnione pokutą i umartwieniami.
Bogna Paszkiewicz, "Oremus" październik 2007, s. 68
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz