Gdy liturgia wspomina świętych Aniołów Stróżów, wracamy pamięcią do lat
dziecięcych, do początków naszej świadomej drogi z Panem Bogiem. Pamięć
podpowiada nam pierwszą być może modlitwę naszego życia: "Aniele Boży,
Stróżu mój". Ważne jest, abyśmy dojrzewając i porzucając wstydliwie
wszystko, co dziecięce, nie zrezygnowali z tego, co sam Bóg wskazuje nam
jako istotne. On, podobnie jak niegdyś narodowi wybranemu, wędrującemu
do Ziemi Obiecanej, również nam, zdążającym do niebieskiej ojczyzny,
daje doświadczonych przewodników - swoich aniołów. Czy potrafimy
dostrzec ich życzliwą obecność, czy nasłuchujemy natchnień, które nam
przynoszą od Boga?
ks. Adam Bednarczyk, "Oremus" październik 2001, s. 7-8
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz