Czasem człowiekowi wydaje się, że jest tak, jak być powinno, że zło budzi zdecydowany sprzeciw,zaś dobro broni się samo, przyciąga i daje siłę. Wiele mówiące jest pytanie Zbawiciela, w którym stawia retoryczne pytanie, za który z dobrych czynów adwersarze próbują go ukamienować. Co ciekawe, ich odpowiedź nie tylko nie obala myśli, jaką Zbawiciel zawarł w owym pytaniu, ale wręcz utwierdza nas w przekonaniu, że to, co budzi w świecie największy sprzeciw, to nie jest zło, ale dobro. Gdyby było inaczej, ludzie już dawno by się zmobilizowali, aby położyć kres wyzyskowi, wojnom i prześladowaniom. Tymczasem, zarówno dzieje sprawiedliwych Starego Testamentu, jak też życie i męka Chrystusa Pana pokazują, że największą mobilizację ludzie robią wówczas, jeśli czyjaś szlachetna postawa, głoszona prawda, czysta miłość stoją w opozycji do ich niecnych czynów i grzesznego życia.
W scenerię dzisiejszej Ewangelii wkomponowuje się świadectwo Jana Chrzciciela o Jezusie. Ten, który przyszedł, aby przygotować Zbawicielowi drogę, pierwszy poniósł śmierć z ręki kata. Jego głowa stała się zapłatą za taniec, zaś dane pochopnie słowo, stało się okazją do uciszenia tak wielkiego proroka.
Komentarz księdza Mirosława Matusznego
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz