Św. Ireneusz (zm. 202) dojrzewał duchowo pod okiem męczenników: św.
Polikarpa, biskupa Smyrny, a potem św. Potyna, biskupa Lyonu, którego
stał się następcą. Ireneusz musiał przeciwstawić się nie tylko władzy
cywilnej, prześladującej Kościół, ale nie mniej niebezpiecznym dla wiary
katolickiej ruchom gnostyckim i herezjom. Napisane przez niego traktaty
teologiczne tchną aż do dziś świeżością i głębią treści, a zarazem
precyzją w ukazaniu podstawowych prawd wiary. Gnostykom zarzucał
odrzucenie tradycji apostolskiej oraz sukcesji w przekazywaniu wiary i
sakramentów, czyli budowanie doktryny "na piasku". Podkreślał
zwierzchnią rolę biskupa Rzymu, położył podwaliny pod naukę o Duchu
Świętym jako współistotnym Ojcu i Synowi, bronił wartości Starego
Testamentu, deprecjonowanego w kręgach gnostyckich. Św. Ireneusz budował
"na skale" prawowierności, dlatego jego nauczanie i świadectwo życia aż
po śmierć męczeńską pozostają chlubą całego Kościoła Wschodu i Zachodu.
ks. Wojciech Skóra MIC, "Oremus" czerwiec 2007, s. 122
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz