Święty Grzegorz (540-604) u rozkwitu swojej kariery urzędniczej
postanowił porzucić zaszczyty i podjąć życie mnisze, swoje posiadłości
zamieniając na klasztory. Surowe życie i medytacja nad słowem Bożym
stały się, jak się później okazało, przygotowaniem do wielkiej misji
odpowiedzialności za cały Kościół. Będąc papieżem, w burzliwych czasach
Grzegorz niósł w świat nadzieję płynącą z Ewangelii. Reformował
struktury Kościoła, napisał księgę "Reguły pasterskiej" ze wskazaniami
dla kapłanów, wysłał misjonarzy do Anglii. Potomni nadali mu przydomek
"Wielki", a jego przyjaciel, św. Leander, pisał o nim, że "przewyższył
świętością Antoniego, wymową - Cypriana, a mądrością - Augustyna".
ks. Jarosław Januszewski, "Oremus" wrzesień 2007, s. 13
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz