Św. Jadwiga, węgierska królewna, w wieku 10 lat powołana na tron Polski, zrezygnowała z własnych pragnień i marzeń i zgodziła się na poślubienie wielkiego księcia litewskiego, Władysława Jagiełły, aby mógł dokonać się chrzest pogańskiej Litwy. Prowadziła głębokie życie religijne, angażowała się w sprawy państwowe, wspierała ubogich. Kiedy w wieku 25 lat umierała po porodzie, kazała się pochować z drewnianymi insygniami królewskimi, ponieważ wszystkie swoje klejnoty oddała na odnowienie Akademii Krakowskiej. Jej udziałem w niebie stała się pełnia błogosławieństwa obiecanego ubogim w duchu, spragnionym sprawiedliwości i czyniącym miłosierdzie - radość życia w Bogu, którą i nam wyprasza.
Halina Świrska, "Oremus" czerwiec 2009, s. 37
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz