Módlmy się. Boże, Ty umocniłeś nasz naród w wyznawaniu Twego imienia
przez nauczanie i chwalebne męczeństwo świętego Wojciecha, biskupa; †
spraw, prosimy, aby ten, który na ziemi głosił naszym przodkom wiarę, *
wstawiał się za nami w niebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *
Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Życie św. Wojciecha jest potwierdzeniem tego, że nie należy mylić
błogosławieństwa Bożego z powodzeniem i pomyślnością. Po ludzku św.
Wojciech poniósł porażkę. Nie powiodło mu się ani w biskupstwie, ani w
życiu zakonnym, ani w pracy misyjnej. "Jeżeli ziarno pszenicy, wpadłszy w
ziemię, nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi
plon obfity." Św. Wojciech, jak ewangeliczne "ziarno", obumierał już za
życia - w zawierzeniu Panu - dlatego jego śmierć przyniosła obfite
owoce.
O. Marek Rojszyk OP, "Oremus" kwiecień 2006, s. 31
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz